YAZIMA BAŞLIK KOYMAK İSTEDİM AMA OLMADI

İnsan  hastalıkla çok mücadele etmek zorunda kaldığı zaman moral gücü zayıflıyor ve ümtsizliğe düşüyor zaman zaman.
            2 gün önce böyle kalktım yataktan sabah 5 ti ben bayağı bi kötüydüm hem çok öksürüyordum hemde nefes alamıyordum eşimi rahatsız etmemek için yataktan kalktım biraz ,ilaç aldım nefesim açılsın diye ama öksürüklerim durmuyordu o kadar ilaç o kadar iyi bakım netice vermiyor diye düşündüm birden  o doktor senin bu doktor benim arıyorum gidiyorum görüşüyorum sonuç fayda vermiyor onca tahlil onca ilaç benim sürekli hasta olmalarımın önüne geçemiyor doktorlara  yönelttiğim sorulara cevap alamamak da işin cabası deliriyorum bazen ama yinede razıyım hayatımdan artık.
       Eskiden bi kabullenememe hali vardı ama şimdi öyle değil daha sakinim bu konuda sadece çok hasta olduğum ve herşeye rağmen iyileşmem zaman aldığında moralim düştüğünde efkarlanıyorum işte.

     Neyse dostlar o sabah yine böyle bi sabah tı işte, ezan da okunmuştu kalktım bir süre gezindim evin içinde manasızca sonra iyice hüznüm arttı tabi sabah namazını kıldım zar zor, yatıp uyumakta mümkün değildi öksüğüm fazlaydı çünkü, sonra başladım ağlamaya hem ağladım hem dua ettim öyle, biraz boşalttım kendimi işte sonra sürekli şifa aramak durumunda kalan ben artık ne yapamıycağımı, varsa bir yolun önüme çıkarmasını dilemiştim ve tabi daha bir sürü istek sıraladım, sonra 3 ihlas bi fatiha okuyup KURAN-I KERİM'den  bazılarının dediği gibi RASTGELE bir yer ,ama hayatta hiç bişiyin TESADÜF eseri  olmadığını bilen ben TEFEÜL çektim
ve okumaya başladım karşıma çıkan yeri, şöyle yazıyordu dostlar ;
 
     De ki : "Ey Mülk ve Hakimiyet sahibi Allahım"
    
             "Sen Mülkü dilediğine verir, dilediğinden 
    onu çekip alırsın"
              
            "Dilediğini aziz dilediğini zelil kılarsın"


            "Her türlü hayır senin elindedir 
        Sen elbette her şeye KADİRSİN"

            "Geceyi gündüze katarsın, gündüzü geceye katarsın,"
            
           "Ölüden diri, diriden ölü çıkarırsın,
    Sen dilediğin kimseye sayısız RIZIKLAR
                                               verirsin..."
...................
                               AL-İ İMRAN (26-27)
                
Bu satırları okuduktan sonra biraz daha iyi hissettim kendimi şimdi bu ayetleri sürekli okuyup "OLMAZ"LARI "OL"DURAN Rabbimin bana da bu ayetlerin hürmetine şifa verceğini ümit ediyorum ve diğer sıkıntılarımada çare olacağını ümit ediyorum. Çünkü Şifayı sürekli aramak çok güç çok yıpratıcı neyse dostlar işte böyle
ALLAH'A EMANET OLUN...